Η περίοδος 1972-73 ήτανε η καλύτερη μέχρι τότε στην ιστορία της ΑΕΛ. Οι συνθήκες πλέον είχανε ωριμάσει για να ανέλθει η ομάδα στην Α’ Εθνική. Η Λαρισινή ομάδα ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο στις μεταγραφές με αποτέλεσμα να διαθέτει υπεροπλία σ’ όλες τις θέσεις. Στην προσπάθεια για ενίσχυση όμως προέβη σε μιά παράτυπη ενέργεια κάνοντας Έλληνες πέντε Αργεντινούς, γεγονός που εντάσσεται στην μόδα εκείνης της εποχής. Υπήρξε εκείνη την χρονιά και η θετική συγκυρία στον όμιλο που τοποθετήθηκε η ΑΕΛ οι ομάδες να είναι η παρηκμασμένες ή χωρίς πείρα στην κατηγορία.
Ετσι λοιπόν το πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής εξελίχθηκε σε μία κούρσα θριάμβου για την ΑΕΛ, που διατήρησε την πρωτοπορία από την έκτη μέχρι την τελευταία αγωνιστική. Σ’ αυτό το διάστημα η διαφορά από τον δεύτερο κυμαινόταν από τρεις ως έξι βαθμούς συνήθως. Η ΑΕΛ κέρδιζε με χαρακτηριστική άνεση τους αντιπάλους της, ενώ και οι όποιες αποτυχίες της οφείλονταν περισσότερο στην υπερβολική τύχη των άλλων ομάδων. Χαρακτηριστικό του κλίματος που επικράτησε ήταν το ότι από ένα σημείο και μετά η ομάδα περιόδευε στο Νομό Λάρισας δίνοντας φιλικά με πανηγυρικό χαρακτήρα, δείγμα της άνεσης που επικρατούσε στο Λαρισινό στρατόπεδο.
Η περίοδος 1972-73 ήτανε η καλύτερη μέχρι τότε στην ιστορία της ΑΕΛ. Οι συνθήκες πλέον είχανε ωριμάσει για να ανέλθει η ομάδα στην Α’ Εθνική.
Η Λαρισινή ομάδα ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο στις μεταγραφές με αποτέλεσμα να διαθέτει υπεροπλία σ’ όλες τις θέσεις. Στην προσπάθεια για ενίσχυση όμως προέβη σε μιά παράτυπη ενέργεια κάνοντας Έλληνες πέντε Αργεντινούς, γεγονός που εντάσσεται στην μόδα εκείνης της εποχής. Υπήρξε εκείνη την χρονιά και η θετική συγκυρία στον όμιλο που τοποθετήθηκε η ΑΕΛ οι ομάδες να είναι η παρηκμασμένες ή χωρίς πείρα στην κατηγορία. Ετσι λοιπόν το πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής εξελίχθηκε σε μία κούρσα θριάμβου για την ΑΕΛ, που διατήρησε την πρωτοπορία από την έκτη μέχρι την τελευταία αγωνιστική. Σ’ αυτό το διάστημα η διαφορά από τον δεύτερο κυμαινόταν από τρεις ως έξι βαθμούς συνήθως.
Η ΑΕΛ κέρδιζε με χαρακτηριστική άνεση τους αντιπάλους της, ενώ και οι όποιες αποτυχίες της οφείλονταν περισσότερο στην υπερβολική τύχη των άλλων ομάδων. Χαρακτηριστικό του κλίματος που επικράτησε ήταν το ότι από ένα σημείο και μετά η ομάδα περιόδευε στο Νομό Λάρισας δίνοντας φιλικά με πανηγυρικό χαρακτήρα, δείγμα της άνεσης που επικρατούσε στο Λαρισινό στρατόπεδο.
Απόσπασμα από το βιβλίο “Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΕΛ”